ความเป็นมาของโครงการ / พระราชดำริ / พระราชเสาวนีย์  โดยสรุป

        ในอดีต  ราษฎรมีการบุกรุกเผาถางป่าทำไร่เลื่อนลอย  บนภูเขาสูง  ก่อให้เกิดการพังทลายของดิน นอกจากนี้ยังมีปัญหาการเกิดไฟป่าที่เป็นผลมาจาก การทำไร่เลื่อนลอย  โดยมีการจุดไฟเผาป่าเพื่อการเพาะปลูก  รวมทั้งความแห้งแล้งเนื่องจากสภาพป่าเสื่อมโทรม  ราษฎรมีความยากจน  สภาพที่อยู่อาศัย  อาหารและแหล่งน้ำอุปโภคบริโภค  ไม่ถูกสุขอนามัย  ที่ตั้งบ้านเรือนอยู่ห่างไกลและทุรกันดาร เมื่อวันที่ 20 มกราคม 2542 สมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ ได้เสด็จฯ ทรงปฏิบัติพระราชกรณีกิจและทรงเยี่ยมราษฎร ที่ศูนย์ปฏิบัติการโครงการอนุรักษ์สภาพป่า ในพื้นที่อำเภออมก๋อยด้านป่าไม้  ตำบลม่อนจอง อำเภออมก๋อย  จังหวัดเชียงใหม่  และได้ทรงทราบถึงความยากจนและการขาดแคลนข้าวเพื่อการบริโภค ของราษฎรกลุ่มบ้านซิแบร  ซึ่งประกอบด้วย  บ้านซิแบร  บ้านปรอโพ  บ้านห้วยขนุน และบ้านห้วยยาบ  จึงได้พระราชทานข้าวสารเพื่อนำไป แจกจ่าย ให้กับราษฎรดังกล่าว  ต่อมาความได้ทราบถึงฝ่าละอองธุลีพระบาท พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และได้ทรงมีพระราชกระแสรับสั่งเมื่อวันที่  22 มกราคม 2542 ให้กองทัพภาคที่  3  พิจารณาหาทางช่วยเหลือด้านการเกษตร  การศึกษา  และสาธารณสุข  และได้ทรงมีพระราชกระแสรับสั่งเมื่อวันที่  14  กุมภาพันธ์  2542  เกี่ยวกับการจัดหาแหล่งน้ำเพื่อการเกษตรกรรม  ต่อมาเมื่อวันที่  10  และ  16   มีนาคม  2542  สมเด็จพระนางเจ้าฯ  พระบรมราชินีนาถ ได้เสด็จฯ   เยี่ยมราษฎรกลุ่มบ้านซิแบรทรงมีพระราชเสาวนีย์กับเจ้าหน้าที่โครงการอนุรักษ์สภาพป่าในพื้นที่อำเภออมก๋อย  และผ่านราชเลขานุการ ในพระองค์ถึงเจ้าหน้าที่รับผิดชอบงานเกี่ยวกับการช่วยเหลือข้าวบริโภค  ระบบน้ำเพื่อการเกษตรการเลี้ยงสัตว์  การจัดตั้งกลุ่มศิลปาชีพทอผ้า และการจัดสร้างโรงฝึกทอผ้า  การรักษาพยาบาล  การศึกษา การคมนาคม จัดหาพื้นที่ทำการเกษตรให้แก่ราษฎร  และให้ส่วนราชการมาประจำ ในพื้นที่คอยช่วยเหลือ  แนะนำ  ด้านต่างๆ  แก่ราษฎร ในปี  2546  สำนักบริหารพื้นที่อนุรักษ์ที่  16  จึงได้จัดตั้ง  สถานีพัฒนาป่าไม้บ้านซิแบรขึ้นเพื่อ  ปฏิบัติการงานรับผิดชอบ  ด้านการดูแลอนุรักษ์และพื้นฟูสภาพป่า  รวมตลอดถึงการส่งเสริมคุณภาพชีวิตของราษฎรกลุ่มบ้านซิแบร  เพื่อผลสัมฤทธิ์  บรรลุตามวัตถุประสงค์ของโครงการฯ